|
Philips TX400U. |
|
Door de tweede wereldoorlog is de ontwikkeling van TV stil komen te liggen. Na de oorlog is eerst de radioproductie weer gestart.
Daarna is ook de TV ontwikkeling weer opgepakt en vanaf ca 1949 is Philips met testuitzendingen bezig. Philips zette ca 150 TX594U (links)
TV toestellen rond Eindhoven bij Philips personeel neer. Na deze ontwikkeling was het tijd om TV's te verkopen. In oktober 1951 is men begonnen met reguliere TV uitzendingen voor de consument. Okay een paar uurtjes per dag maar het begin was er. Philips had de TX400U televisie, met een 22cm beelddiagonaal, als instapmodel. |
|
|
Veel keuze was er tijdens de introductie niet. Deze cafebaas was toch zo slim om een TV als deze aan te schaffen. Zo zat het cafe vol en kon de TV met de drankverkoop weer ruimschoots terug verdient worden. |
|
Fabrikanten van lenzen sprongen op de kleine beeldformaten in.
Zo kon met een lens als deze toch en iets groter beeld behaald worden.
Sommige van deze lenzen staan op een standaard, andere worden met
schroefjes op de kast gemonteerd en het afgebeelde model heeft een paar leren riemen.
Philips leverde deze lenzen zelf -uiteraaard- niet. Philips zag liever dat er een grotere TV werd gekocht. Bijvoorbeeld de TX500U. |
|
|
|
|
|
Het hele chassis werd met de hand opgebouwd. Ondanks dat techniek als een mannenberoep werd gezien, zijn de meeste toestellen technisch door vrouwenhanden in elkaar gezet. Vele dames met handige vingers konden het pietepeuterige werk uitstekend uitvoeren. De dame hiernaast op de foto is de hoogspanningstrafo aan het plaatsen. |
|
Een ander zwak punt... Deze toestellen zijn uitgevoerd met condensatoren opgebouwd uit papier gedrenkt
in paraffine. Dit is vervolgens in een behuizing van teer gegoten. Helaas zijn de genoemde materialen
hygroscopisch. Dat houdt in dat de materialen (langzaam) vocht opnemen. In een werkend toestel is
dat nog niet zo erg. Want een buizentoestel wordt vrij warm tijdens het spelen. Zo heeft het vocht
ook de mogelijkheid om weer te verdampen. De problemen komen echter bij lang ongebruik. Het ingetrokken vocht verdampt niet meer en de materialen raken verzadigd met vocht. In een condensator geeft dat een aantal nadelige effecten. 1 - de capaciteit loopt op 2 - de doorslagspanning verlaagt 3 - er gaat een kleine lekstroom lopen |
|
Dit heeft als resultaat dat een toestel, na zeg 30...40 jaar ongebruikt te zijn geweest,
een revisie nodig heeft. Dit kan op twee manieren gebeuren. De eerste en eenvoudigste is om door de de zwarte teercondensatoren te vervangen. In dit toestel zijn deze condensatoren gereviseerd. Dit is gedaan door de inhoud uit de condensatoren te halen en hier een modern exemplaar in terug te plaatsen. Dit is mogelijk omdat de modernere versies een stuk kleiner zijn. In dit artikel staat beschreven hoe de condensatoren gereviseerd kunnen worden. |
|